Sosna, świerk czy jodła – zdrowie z leśnej choinki

Sosna, świerk czy jodła to drzewa iglaste, które towarzyszą nam podczas świąt Bożego Narodzenia. To nie tylko ozdoba, ale także znakomity surowiec zielarski. Wszystkie zawierają olejki eteryczne, które mają zastosowanie w ziołolecznictwie. Do celów leczniczych mogą być wykorzystywane różne części zielone, jak i inne składniki – w tym igliwie zawierające witaminę C.

Sosna to wiecznie zielone drzewo, znane i bardzo popularne. Ma szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Pędy i pąki sosny zawierają znaczne ilości olejku eterycznego. Preparaty sosnowe w postaci syropów, wyciągów i odwarów wykorzystuje się w wielu różnych schorzeniach. Podobnie jak z jodły czy ze świerku.

Jakie właściwości ma sosna zwyczajna?

– W tradycji zielarskiej najczęściej jeśli szukamy drzewa o właściwościach leczniczych, to pierwsza myśl: sosna zwyczajna. Gdzie szukamy tej substancji leczniczej w sośnie? – pyta dr ogrodnictwa Arkadiusz Iwaniuk. – Wiadomo, najpierw przychodzi nam na myśl żywica, bo jest pachnąca. Ale jest ona trudna do rozpuszczenia i bardzo gorzka, nie da się jej za bardzo spożywać. To, co z sosny najłatwiej wykorzystać to młode pączki i igły jeszcze nieutwardzone, a więc zbierane w maju (na początku sezonu wegetacyjnego).

– Cóż zwierają takie młode gałązki? Oczywiście witaminę C – jak wszystkie zielone części roślin, olejki eteryczne, ale także różnego typu bogate związki organiczne jak chociażby glikozydy fenolowe, kwasy organiczne, substancje goryczkowe, garbniki – czyli to, co jest typowe dla roślin drzewiastych, a szczególnie iglastych. I to są najcenniejsze składniki sosny – tłumaczy.

– Czy świerk oraz jodła również są takimi gatunkami czy tylko sosna? One wszystkie są ze sobą w pewien sposób spokrewnione i mają tez podobne działanie lecznicze. Wykorzystujemy też ten sam surowiec, czyli młode igiełki oraz gałązki, bo w czasie zalewanie wrzątkiem lub delikatnego podgotowywanie one łatwiej wypuszczają te substancje cenne, biologicznie czynne. Wszystkie te gatunki są jak najbardziej możliwe do zastosowania w celach leczniczych – podkreśla ekspert.

Moc olejków drzew iglastych

Olejek sosnowy działa rozgrzewająco, rozkurczowo i bakteriobójczo. Stosowany jest najczęściej przy leczeniu nieżytów dróg oddechowych, katarach i przeziębieniach. Łagodzi też bóle reumatyczne. Zaś olejek jodłowy działa bakterio- i grzybobójczo. Pomaga też przy bólach migrenowych. A olejek świerkowy wycisza i rozluźnia mięśnie.

– Przede wszystkim jest to działanie napotne, przeciwbakteryjne. Czyli możemy spożywać i leczyć tym przeziębienia, ale też nacierać bolące miejsca, stany zapalne i reumatyczne. To wszystko możemy dzięki tym naszym iglastym roślinom leczyć. Takim objawem, który wskazuje nam na bogactwo pewnych substancji biologicznie czynnych jest zapach pochodzący od olejków eterycznych. Jeśli jesteśmy w okolicach leśnych, to czujemy zapach sosny, świerku i nawet jesteśmy w stanie odróżnić te zapachy, bo są nieco inne. Sygnalizują one, że parują olejki eteryczne, a więc substancje biologicznie czynne, wartościowe – jeśli chodzi o leczenie, zastosowanie zielarskie. To jest pewna sugestia, że z tych roślin możemy pozyskać surowiec zielarski, który nadaje się do zasuszenia, do przerobienia na syrop (mieszając z cukrem i zostawiając na dłuższy czas i później odlewając), by stosować przy przeziębieniach, bólach gardła, reumatycznych, a także w aromatoterapii (jako dodatek do kąpieli czy parowników, by pachniało w pomieszczeniu). To poprawia nastrój, oddychanie, krążenie, ale też i inne układy: pobudza pokarmowy i wydalniczy. Działa dosyć dobrze i wzmacniająco na organizm – podsumowuje dr Iwaniuk.

Pamiętajmy, że ziołolecznictwo jest jedną z najstarszych znanych człowiekowi metod wspomagania organizmu. Jednak zioła trzeba stosować z umiarem – głównie jeżeli są używane w celach leczniczych. Najlepiej ich zastosowanie i dawkowanie skonsultować z lekarzem. Zwłaszcza dotyczy to olejków eterycznych.

MMaks / opr. MatA

Fot. pixabay.com